Zorgen voor morgen

16-06-2025

Auteurs Daan Duppen en Dirk Doucet zijn gerontologen die dagelijks werken aan het verbeteren van de zorg voor ouderen en kwetsbare mensen. Dit boek is geschreven voor iedereen die zich bezighoudt met ouder worden en waarde hecht aan de kwaliteit van het leven. Of je nu zelf ouder wordt, een naaste hebt die zorg nodig heeft, of werkt in de zorg of het beleid, dit boek biedt een heldere visie en concrete oplossingen.

Voor veel mensen draait kwaliteitsvol ouder worden om gezondheid, maar het sociale aspect is minstens zo belangrijk: mensen hebben elkaar nodig. Het liefst blijven ouderen in hun eigen huis wonen, maar als dat niet meer mogelijk is, bestaan er
2 bekende alternatieven: assistentiewoningen of woonzorgcentra. Wanneer kwetsbaarheid toeneemt, komen zorgprofessionals en mantelzorgers in beeld. Ook daar zijn nog stappen te zetten om de zorg en ondersteuning te verbeteren. De overheid doet grote investeringen, maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid bij het individu om tijdig in actie te komen en kansen te grijpen – liefst nog vóór afhankelijkheid een rol speelt.

Voor wie oplossingen zoekt is het belangrijk te begrijpen wat fysieke, psychische, cognitieve en contextuele kwetsbaarheid betekent. Voor veel ouderen is aangepast thuis wonen de beste optie. Als dat niet haalbaar is, wijzen de auteurs op het tekort aan lokale dienstencentra. Ze halen ook inspirerende cohousing-projecten aan, die een waardevol alternatief bieden voor ouderen die nog zelfstandig kunnen leven.

Als ouderen de regie over hun leven willen behouden, moeten ze tijdig actie ondernemen – een boodschap die doorheen het boek meerdere keren terugkomt

Als ouderen de regie over hun leven willen behouden, moeten ze tijdig actie ondernemen – een boodschap die doorheen het boek meerdere keren terugkomt, aangevuld met praktische aanbevelingen. Thema’s zoals wilsbekwaamheid en euthanasie worden besproken, net als uitdagingen van volledige zorgafhankelijkheid in een woonzorgcentrum. De auteurs tonen in een historisch overzicht welke verbeteringen in de ouderenzorg zijn gekomen, met een sterke focus op wonen als eerste prioriteit, en pas daarna de zorg.

Het boek belicht verschillende woonvormen, met hun voor en nadelen, en vooral hoe ze nog beter gerealiseerd kunnen
worden. Het welzijn van kwetsbare ouderen ligt niet alleen in de handen van de overheid, maar van de hele samenleving. Wat er nog ontbreekt en hoe dit verbeterd kan worden, komt uitgebreid aan bod in het hoofdstuk ‘Zorg in en door de
samenleving’.

Ook maatschappelijke participatie krijgt aandacht. Ouderen raken te snel geïsoleerd, wat leidt tot eenzaamheid en achteruitgang. Een buurtzorghuis zou hierin een cruciale rol kunnen spelen, een oplossing die wordt besproken in het laatste hoofdstuk. Wie voorzorgsmaatregelen treft – zoals een gezonde levensstijl, wonen in een vertrouwde buurt, zich omringen door bekende buren en een vertrouwde mantelzorger – vergroot de kans op een waardig en zelfstandig leven, tot het einde toe.

Zoals Ann Peuteman schrijft in haar nawoord: "De auteurs geven hun lezers niet alleen broodnodige informatie over een levensfase waar velen weinig over (willen) weten, ze zetten hen ook op weg om het heft in eigen handen te nemen."

Meer info
Zorgen voor morgen’ van Daan Duppen en Dirk Doucet (Pelckmans Uitgevers) is o.a. verkrijgbaar bij de Standaard Boekhandel voor € 20, het e-boek voor € 10,99.

Dit is een artikel uit S-Plus Mag april - mei - juni 2025. Lees hier nog meer artikels.

S-Plus ongerust over het nieuw Europees voorstel voor het behoud van het rijbewijs

Op 24 maart stelde de Europese Unie, met succes, een ingrijpende hervorming voor van de voorwaarden voor het behoud van het rijbewijs. Dat initiatief maakt deel uit van het ambitieuze ‘Vision Zero’-project, dat tot doel heeft het aantal verkeersdoden op de Europese wegen tegen 2050 volledig tot nul te reduceren. In tegenstelling tot wat op sociale media wordt beweerd, is er geen vaste leeftijd vastgesteld voor het automatisch intrekken van het rijbewijs.

S-Plus vindt het ‘Vision Zero’-project bewonderenswaardig en duidelijke maatregelen zijn zeker nodig. Wel mogen we niet uit het oog verliezen dat de nieuwe richtlijnen moet zorgen voor een evenwicht tussen verkeersveiligheid en persoonlijke onafhankelijkheid. Want deze kwestie raakt diep aan de waardigheid en het dagelijks leven van miljoenen oudere Europeanen.

Geldigheidsduur van het rijbewijs

Het voorstel van Europarlementariër Karima Delli beoogt de invoering van een verplichte medische controle om de vijftien jaar voor alle bestuurders, ongeacht hun leeftijd. Deze universele aanpak heeft tot doel regelmatig de fysieke en cognitieve vaardigheden te controleren die nodig zijn om veilig te rijden, zonder specifiek op ouderen te richten.

De geldigheidsduur van het rijbewijs wordt gelijkgeschakeld over de lidstaten heen. Indien het rijbewijs ook als nationaal identiteitsbewijs geldt (wat voor België niet van toepassing is), dan is de geldigheidsduur 10 jaar. Lidstaten krijgen de vrijheid om te bepalen welke stappen nodig zijn om een nieuw rijbewijs aan te vragen (bv. examens of verklaring op eer). Een oogtest en een cardiovasculaire evaluatie zouden wel onderdeel uitmaken van de procedure.
Lidstaten zullen bovendien vrij zijn om vanaf 65 jaar een kortere geldigheidsduur op te leggen. België was hier in het verleden geen voorstander van, al is de politieke realiteit in ons land ondertussen wel anders met nieuwe regeringen op regionaal en federaal niveau. Hoe België zich hiertegen zal verhouden, blijft dus nog een open vraag.

Digitaal rijbewijs

Daarnaast wordt tegen 2030 het rijbewijs digitaal via de smartphone. Het wordt in alle lidstaten erkend en moet tegen 2030 de norm worden. Bestuurders zullen wel nog een fysiek rijbewijs kunnen aanvragen. België overweegt om het digitale rijbewijs al in 2029 in te voeren.

Mobiliteit en onafhankelijkheid van ouderen in het geding

Voor veel ouderen, vooral in landelijke of voorstedelijke gebieden die slecht bereikbaar zijn met het openbaar vervoer, is de auto veel meer dan alleen een vervoermiddel. Het is een essentieel instrument voor hun zelfstandigheid, dat hen toegang geeft tot medische zorg, winkels en een actief sociaal leven.

Het vooruitzicht van een intrekking van het rijbewijs zonder individuele beoordeling geeft dan ook aanleiding tot gerechtvaardigde bezorgdheid. De Franse vereniging ‘40 millions d’automobilistes’ heeft zich terecht krachtig verzet tegen elke maatregel die bestuurders uitsluitend op basis van hun leeftijd stigmatiseert, en wijst erop dat uit de statistieken blijkt dat jonge bestuurders oververtegenwoordigd zijn in ernstige ongevallen.

Technologische vooruitgang en mobiliteit

De autotechnologie ontwikkelt zich tegenwoordig op een razendsnel tempo. Steeds vaker zien we dat auto’s uitgerust worden met allerlei hightech gadgets en systemen die het rijden veiliger, efficiënter en comfortabeler maken. Denk bijvoorbeeld aan zelfrijdende auto’s, die steeds meer terrein winnen en die steeds beter in staat zijn om zelfstandig te navigeren. Ook zijn er steeds meer auto’s met verbeterde rijassistentiesystemen die de bestuurder ondersteunen bij het rijden, bijvoorbeeld door te waarschuwen voor gevaarlijke situaties op de weg of door automatisch de snelheid aan te passen aan de omstandigheden. Deze innovaties kunnen ervoor zorgen dat mensen met een licht verminderde rijvaardigheid langer veiliger kunnen blijven rijden.

Graag een evenwichtige aanpak van de verkeersveiligheid

Voor S-Plus moet dit debat gevoerd worden, want het gaat veel verder dan alleen de regelgeving en raakt aan onze collectieve opvatting over ouder worden. Hoe kunnen we het respect voor de autonomie van ouderen verzoenen met de noodzaak van verkeersveiligheid?

De ervaring van landen die al periodieke beoordelingssystemen hebben ingevoerd, toont aan dat een genuanceerde en respectvolle aanpak kan werken. De uitdaging bestaat er nu in een harmonieus Europees kader uit te werken dat de verkeersveiligheid garandeert en tegelijkertijd de waardigheid en onafhankelijkheid van senioren in hun dagelijkse mobiliteit behoudt.

Akkoord nog niet definitief

Om het als Europese verordening doorgevoerd te krijgen, moet het akkoord door de Europese tripartite (de Europese Raad, de Europese Commissie en het Europees parlement) goedgekeurd worden. Van zodra de Europese verordening in voege treedt, heeft elke lidstaat vier jaar de tijd om de richtlijnen te vertalen in nationale wetgeving. Dat betekent dat we tegen 2030 grote veranderingen kunnen verwachten.

S-Plus maakt alvast zijn bezorgdheden over aan de betrokken ministers in de Vlaamse en federale regering.

Gesprek met kersvers voorzitter van de Vlaamse Ouderenraad, Magda De Meyer

door Steven Vanden Broucke

05-05-2025

Magda De Meyer is een vertrouwd gezicht in het Vlaamse maatschappelijke en politieke landschap. Haar levensverhaal getuigt van een diepgewortelde inzet voor sociale rechtvaardigheid, vooral op het gebied van vrijwilligerswerk, vrouwenrechten en, sinds kort, ouderenrechten.

Wie is Magda als mens?
Magda: “Och, wat moet ik zeggen? Ik was de jongste in een gezin van vier. Als kakkernestje moest ik wel op m’n strepen staan tegenover mijn 3 broers. Dat heeft mij toch wel wat gevormd. Mijn man, Julien Van Geertsom, heb ik leren kennen door ons gezamenlijk engagement. Wij waren beiden actief in de scholierenwerking. Hier heb ik onschatbare ervaringen opgedaan in de wereld van het activisme. Nadien ben ik via het ABVV in het parlement terechtgekomen en wat later voorzitter geworden van de Vrouwenraad. Maar ik ben ook een trotse moeder en grootmoeder van 3 zonen en 3 kleinzonen. Mijn gezin is een belangrijke bron van inspiratie en steun.”

Waar mensen samenwerken is er energie en kun je dingen veranderen

Over welke verwezenlijking of actie van de Vrouwenraad ben je het trotst?
Magda: “Er zijn twee zaken waar ik trots op ben. Door het harde werk van de Vrouwenraad hebben we geweld tegen vrouwen prominent op de politieke agenda kunnen plaatsen. Op die manier hebben we kunnen bijdragen aan de oprichting van centra voor seksueel geweld en de verbetering van wetgeving en strafrecht met betrekking tot daders van geweld tegen vrouwen. Dat is een enorme stap vooruit geweest, maar we zijn er nog niet. Een tweede ding waar ik bijzonder blij om ben, is dat we de problematiek van alleenstaande moeders, gelinkt aan kinderarmoede, op de politieke agenda hebben gezet. Deze vrouwen staan er vaak alleen voor, waardoor ze het enorm moeilijk hebben in de samenleving.”

Waarom zijn verenigingen belangrijk voor je?
Magda: “Ik geloof heel sterk in samenwerken. Ken je dat uit Jungle Book? De kracht van de roedel is de wolf, en de kracht van de wolf is de roedel. Alleen maar samen kunnen we zaken op de politieke agenda zetten en dingen verwezenlijken. Waar mensen samenwerken is er energie en kun je dingen veranderen. Daarom vind ik verenigingen fantastisch. Voor mij vormen vrijwilligers de ruggengraat van de samenleving. Daar zit warmte, medemenselijkheid en solidariteit. Het is de basis voor een meer verbonden samenleving. Leve de verenigingen!”

Wat begrijp jij onder politiserend werken, en slagen verenigingen zoals S-Plus daar voldoende in?
Magda: “Zelf geloof ik heel sterk in politiserend werk. Daarom ben ik ook geëngageerd. Ik vind dat je je moet inzetten voor iets beter. Sommige mensen trekken zich niks aan van de politiek, maar politiek bepaalt wel ons doen en laten. Of we er wel voor- of achteruit op gaan. Volgens mij kan je je dus niet permitteren om daar niet mee bezig te zijn. En net verenigingen maken het mogelijk om politiek te participeren. Als je kijkt naar S-Plus, is er toch heel wat op de politieke agenda gezet. Denk maar aan de problematiek van het minimumpensioen, mobiliteit, en de afschaffing van het seniorenticket. S-Plus trekt dus terecht aan de alarmbel. De verrechtsing van onze samenleving is ook beangstigend. En ouderen weten precies wat dat betekent, meer dan de jongere generatie. Er is ooit gevochten voor democratie en het algemeen stemrecht. Als je dan ziet hoe achteloos men er vandaag mee omspringt, dan komt mijn haar recht. Dan denk ik dat we daar iets aan moeten doen. Net de verenigingen staan mee op de barricade om de democratie in leven te houden en dam op te werpen tegen rechts die allerlei rechten wil inperken. Specifiek voor ouderen zie ik dat openbare dienstverlening steeds meer ontoegankelijk wordt. Laten we het dan nog niet hebben over de blinde digitalisering die heel wat mensen in de kou laat staan. De Europese Unie zegt wel dat ze niemand achterlaat, maar ik heb mijn twijfels, vooral als ik dagelijks zie wat er gaande is in onze samenleving. Met andere woorden: politiserend werken en verenigingen zijn absoluut nodig.”

Sommige mensen trekken zich niks aan van de politiek, maar politiek bepaalt wel ons doen en laten

Je bent pas verkozen als voorzitter van de Vlaamse Ouderenraad. Waarom dit engagement?
Magda: “Dat ligt in het verlengde van wat ik onder andere heb gedaan voor de vrouwenbeweging. Ik wil maatschappelijke spelregels veranderen als ik merk dat ze onrechtvaardig zijn. Dus als al die ouderenverenigingen een vuist maken, dan kun je die niet breken. De babyboomers vormen momenteel al de grootste groep in Vlaanderen. Dan mag dat toch wel iets zeggen, toch? Zeker als je merkt dat leeftijdsdiscriminatie toeneemt in de samenleving. Dat is bijzonder erg omdat daar een pak ervaring en expertise zit. Waarom wordt dat niet meer gebruikt? Hier moet iets aan veranderen. We hebben die ervaring, expertise en handen net nodig. Daarom de Vlaamse Ouderenraad.”

Waar moet de Vlaamse Ouderenraad staan binnen 5 jaar?
Magda: “Ik wil dat de Vlaamse Ouderenraad binnen 5 jaar onmiskenbaar is als het over ouderen gaat. Van zodra er een item over ouderen aan bod komt, moet er in wezen automatisch aan de Vlaamse Ouderenraad gedacht worden. Dat we dus een belangrijke maatschappelijke speler worden. Heel concreet wil ik het volgende. De nieuwe Vlaamse regering moet werk maken van een nieuw ouderenbeleidsplan. Het is aan de Vlaamse Ouderenraad om toe te zien dat dit een sterk plan wordt door onder andere input te leveren en de stand van zaken op te volgen. We gaan ook verantwoording vragen aan de regering om na te gaan hoe het met de realisatie ervan zit. Op lokaal vlak kunnen zeker de lokale ouderenraden nog beter ondersteund worden. Daar moeten we meer het verschil maken. Er ligt zeker nog wat werk op de plank.”

En een laatste, wat wil jij nog meegeven aan onze talrijke S-Plusvrijwilligers?
Magda: “Vrijwilligers zijn het zout der aarde. En zeker de oudere vrijwilligers. Zij laten de maatschappelijke motor draaien. Overal kom je ze tegen. Neem dat weg en het radarwerk valt stil. Ik ben heel blij dat S-Plus zo veel vrijwilligers heeft die zich willen inzetten voor de samenleving en mee voor verandering willen zorgen. Ik hoop dat we samen nog een lange en vruchtbare weg kunnen afleggen.”

Foto: Jos Bertrand

Dit is een artikel uit S-Plus Mag april - mei - juni 2025. Lees hiernog meer artikels.

Lees meer over

Organiseer je koelkast en maak tijdig je restjes op

tips & tricks voor de elektrische fiets

Van plusbaasjes tot hondvriendelijke hotspots

S-Plus aanwezig op manifestatie van 13 januari 2025

De Arizona plannen zijn een frontale aanval op de pensioenen van werknemers en een ongekende stap terug voor het ambtenarenstelsel. Iedereen heeft recht op een fatsoenlijk pensioen. Maar als formateur De Wever drie miljard wil besparen op de pensioenen, dan zijn het alle werkende mensen die de rekening zullen betalen!

S-Plus, ABVV senioren en andere middenveldorganisaties verzetten zich hiertegen en eisen: een volwaardig wettelijk pensioen. Ze behoren momenteel tot de laagste in Europa! Waardering en respect voor oudere werknemers. Ruimte voor een echte sociale dialoog. Voor een waardig pensioen en een rechtvaardigere samenleving!

Over de politieke voorkeuren van Vlaamse ouderen

door Steven Vanden Broucke

11-10-2024

Een gesprek met politicoloog Jonas Lefevere.

Waarom een onderzoek naar de politieke voorkeur van Vlaamse ouderen?
Jonas: “In de media zien we dat het vaak over het stemgedrag van jongere kiezers gaat. Toen Ambroos Verwee (mijn doctoraatstudent) en ikzelf de vraag kregen om een artikel te schrijven over het stemgedrag van oudere kiezers, vonden we dat een interessante uitdaging. Als je gaat kijken naar het electoraal gewicht van ouderen, dan zien we dat er door de vergrijzing veel meer oudere kiezers zijn, hun stem is dus zeker van belang! Maar de perceptie bestaat dat deze groep niet meer beïnvloed wordt door een politieke campagne. Dat klopt niet helemaal, ook de politieke voorkeur van ouderen wisselt wel eens doorheen de jaren. Dat maakt hen zeker een belangrijke doelgroep voor politieke campagnes.”

Welk resultaat verraste je het meest in het onderzoek?
Jonas: “Ik noem er twee. Ten eerste, het belang van democratie. In de Stemming, het onderzoek waarop we ons baseren voor het artikel, zien we een enorm verschil in het belang dat gehecht wordt aan de democratie. Voor ouderen is wonen in een democratie veel belangrijker dan voor jongeren. Hier speelt de ervaring van ouderen een rol, zij zijn al vaker gaan stemmen, hebben soms ook andere tijden meegemaakt en al wat politieke ervaring opgebouwd. Oudere kiezers kunnen dan wel ontevreden zijn over wat beleidsmakers beslissen, ze hechten wel veel belang aan een democratisch bestuur.

Ten tweede, de opkomstplicht. Samen met een aantal collega’s vrees ik dat de afschaffing van de opkomstplicht zal leiden tot een dalende opkomst, met alle nadelen die daarmee gepaard gaan. Op de vraag of je zou gaan stemmen als het niet meer verplicht zou zijn, geven ouderen vaker aan dat ze toch hun stem zouden uitbrengen, zeker bij de lokale verkiezingen. Dat maakt van ouderen stilaan één van de belangrijkste groepen op electoraal vlak. Ze zijn met veel, en door de vergrijzing gaan ze ook steeds met meer zijn.”

Als je gaat kijken naar het electoraal gewicht van ouderen, dan zien we dat er door de vergrijzing veel meer oudere kiezers zijn, hun stem is dus zeker van belang

Zowel ESO (Europese Seniorenorganisatie), de Vlaamse Ouderenraad, Age platform Europe en vele andere ouderenorganisaties kaarten aan dat politieke partijen te weinig oor hebben naar de noden en behoeften van ouderen. Is dit werkelijk zo?
Jonas: “Ik denk wel dat er bij partijen meer besef is gekomen om de thema’s die ouderen aanbelangen mee te nemen in hun campagnes en in hun profilering naar de keizers toe. Neem bijvoorbeeld CD&V, waar Samy Mahdi bij de lijstvorming bewust een aantal 60-plussers op de lijst heeft gezet. Dat is toch een belangrijk signaal.”

Nemen ouderen voldoende deel aan de politiek om effectief te wegen op het beleid?
Jonas: “Electoraal hebben ze natuurlijk hun gewicht. Het grote voordeel is dat iedereen zijn stem kan uitbrengen, het nadeel is dat je uit een stem van een partij maar zoveel kan afleiden. Belangenorganisaties zetten zich wel in voor ouderen en politici hebben hier ook oren naar. Ouderen vormen vaker een trouwe basis waar partijen op kunnen steunen. Gewoon al vanuit dat perspectief bekeken, mogen we toch verwachten dat de belangen van ouderen worden meegenomen.”

In de vorige legislatuur waren er in het Vlaams Parlement maar 5 personen ouder dan 60. Moeten er niet meer ouderen zetelen om voldoende gewicht te geven aan het ouderenbeleid?
Jonas: “Dat is een moeilijke vraag. Het is niet omdat een politicus ouder dan 60 is, dat die de groep ouderen kan vertegenwoordigen. Dat zou kunnen, maar is niet altijd zo. We kunnen even goed verwachten van politici dat ze zich specialiseren in bepaalde beleidsdomeinen. Ook al zijn ze dan geen 60-plus, toch zullen ze in aanraking komen met belangengroepen van ouderen. Neem nu bvb. het welzijnsbeleid. Als je daarmee bezig bent, moet je volgens mij toch al stevig je best doen om niet met ouderenorganisaties in aanraking te komen.”

Jullie onderzoek is opgenomen in het boek ‘Recht op Grijs. Bouwen aan een ouderenbeleid’. Hoe belangrijk vind je deze publicatie voor een Vlaams ouderenbeleid, en merk je dat politici dit op een of andere manier ter harte nemen?
Jonas: “De kracht van dergelijke publicaties voor mij, is dat het enerzijds verschillende mensen samenbrengt en een soort focuspunt creëert. Op die manier kunnen we veel meer ruchtbaarheid geven aan dit thema. Het andere is dat ik de problematiek van ouderen bekijk vanuit een politicologisch perspectief. Maar in dit boek kom je in aanraking met tal van andere disciplines die vanuit hun perspectief naar hetzelfde thema kijken. Ik denk dat door al die perspectieven samen te leggen, het geheel meer wordt dan de aparte delen.

Want je wordt eigenlijk een beetje gedwongen, ook voor mij als wetenschapper, om eens te kijken naar andere disciplines en uit je ivoren toren te komen. Dat is mij bijgebleven. Het boek is in feite een soort menukaart aan problematieken waar de groep ouderen mee wordt geconfronteerd. Dat is niet onbelangrijk voor beleidsmakers. Want die problematieken vergen een gecoördineerde aanpak over de beleidsdomeinen heen.”

Vrijwilligers kunnen heel impactvolle verhalen brengen, die aan beleidsmakers duidelijk maken waar het schoentje knelt

Heb je als afsluiter nog een goeie raad voor de beleidsvrijwilligers van S-Plus?
Jonas: “Ik wil hen eerst bedanken voor hun inzet en engagement. Want dat wordt vaak vergeten. Dit is ook een vorm van politiek participeren. Verder wil ik vooral meegeven, mondig durven zijn en blijven. Want je speelt op een veld met heel veel verschillende belangenorganisaties die allemaal proberen de beleidsmakers te bereiken. Vrijwilligers kunnen volgens mij heel impactvolle verhalen brengen, die beleidsmakers duidelijk kunnen maken
waar het schoentje knelt. Je kan spreken in abstracte termen over uitdagingen, maar het is vaak als het concreet wordt dat het ook voor beleidsmakers best helder wordt van hoe prangend sommige van die problemen zijn.”

Dit is een artikel uit S-Plus Mag oktober - november - december 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

Lokale verkiezingen, stemhokjes en volmachten

Basisbereikbaarheid, een hindernissenparcours?

Mobiliteit is een mensenrecht

Recensie: Wiens belang? Vlaams Belang doorgelicht

door Steven Vanden Broucke

15-07-2024

Marijke Persoone, voormalig ACVvakbondssecretaris en nu trekker bij Hart boven Hard en Het Groot Verzet, fileert in ‘Wiens Belang’ in 9 hoofdstukken de uitspraken en voorstellen van Vlaams Belang (VB).

In het boek doorprikt ze gedreven en met scherpe pen de illusie dat extreemrechts opkomt voor de belangen van de gewone mens. Bovendien trekt ze het plaatje breder open naar het beleid van extreemrechts in landen als Italië en Hongarije. Het boek is vlot geschreven en leest bijgevolg als een trein.

Dat het VB populair is, is een open deur intrappen. Volgens sommigen terecht. Want de man in de straat voelt zich niet meer begrepen door de politiek. Volgens hem hebben politici geen voeling meer met wat er leeft in de straat. Politici zijn zakkenvullers en postjespakkers, maar pakken de uitdagingen op vlak van werk, pensioen, woning en migratie amateuristisch aan.

Politici als Tom Van Grieken, en Wilders, Meloni, Le Pen en Orbán in het buitenland, proberen hier logischerwijs munt uit te slaan. Voor VB is er nood aan een autoritair bestuur en ze deinzen niet terug om angst en haat voor de anderen te introduceren. Zelf haalt VB de mosterd voor hun ideale Vlaamse samenleving bij het historisch fascisme, het neoliberale kapitalisme en het nationalisme. Enig linkse notie is nergens te bespeuren.

Enig linkse notie is bij het Vlaams Belang nergens te bespeuren

Wie denkt dat de belangen van de ‘hardwerkende Vlaming’ verdedigd worden, zou wel eens bedrogen uit kunnen komen. Want klassentegenstelling en klassenstrijd worden resoluut afgezworen. VB is uitgesproken voorstander van solidarisme (cfr Mussolini), dat zegt arbeid en kapitaal als gelijkwaardige productiefactoren te behandelen. Volgens deze denkwijze moet de werknemer solidair zijn met z’n werkgever. Wat meteen voldoende grond biedt voor VB om vakbonden en sociaal overleg buitenspel te zetten.

Hoewel VB met veel poeha claimt de Universele Rechten van de Mens te respecteren, toont Persoone in haar boek met verschillende voorbeelden aan dat in hun ideale samenleving er niet veel sprake zal zijn van rechten. Met uitzondering misschien van het recht om te werken, om te gehoorzamen en te zwijgen. Een sociale partij, zeg je? Analoog met de fascistische partijen uit de vorige eeuw steekt VB niet onder stoelen of banken dat ze bepaalde bevolkingsgroepen willen uitsluiten.

Verder wil het VB snoeien in subsidies van organisaties die ‘onze Vlaamse cultuur en identiteit ondermijnen’, en dan worden onder andere antiracistische organisaties genoemd. De klimaatverstoring wordt door het VB gebagatelliseerd. Marine Le Pen toonde wel sympathie voor de gilet jaunes maar is tegen het verplichten van verhuurders om de woningen die ze verhuren beter te isoleren.

Wiens Belang is een mooi gedocumenteerd boek voor wie de uitspraken en beloftes van het VB kritisch wil benaderen. Vooral wie de (sociale) democratie genegen is, meer dan het lezen waard.

Ter info
‘Wiens belang’ van Marijke Persoone, met een voorwoord van auteur Fikry El Azzouzi en nawoord van een getuigenis van Kind van het verzet Ellen De Soete, werd uitgegeven bij EPO. Het boek kost € 20 en is verkrijgbaar via www.epo.be of in de boekhandel.

Dit is een artikel uit S-Plus Mag juli - augustus - september 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

Hart- en vaatziekten: de rol van oestrogeen en levensstijl

Lokale verkiezingen, stemhokjes en volmachten

Vind de perfecte kampeerplaats met Park4Night

Lokale verkiezingen, stemhokjes en volmachten

door Steven Vanden Broucke

09-07-2024

Rond eind september zal iedereen met de Belgische nationaliteit een uitnodigingsbrief in de bus ontvangen om te gaan stemmen. Je wordt niet meer verplicht maar uitgenodigd om te gaan stemmen. Sommige gemeenten zullen naast papieren brieven ook digitale uitnodigingsbrieven sturen.

De spelregels veranderen

In 2021 werd de opkomstplicht voor de lokale verkiezingen afgeschaft. Je bent dus niet verplicht om naar het stemhokje te gaan in oktober. Wel heb je nog stemrecht. Je kan dus nog altijd je democratisch recht benutten om je stem uit te brengen. S-Plus raadt je ten zeerste aan om die kans te gebruiken en je stem niet verloren te laten gaan. We hebben geen glazen bol en weten niet wat het effect zal zijn op de opkomst. Maar alle politiek-wetenschappelijke studies tonen aan dat de opkomst daalt bij stemrecht. Kijk maar naar de historisch lage opkomst bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen in Nederland.

S-Plus pleit om de bereikbaarheid en toegankelijkheid van de stembus zo goed mogelijk te organiseren

Specifieke initiatieven zijn nodig om ook ouderen naar de stembus te leiden. Zeker als je weet dat 49 % van de 60-plussers aangeeft dat stemmen geen zin heeft en 29 % denkt dat zijn stem er niet toe doet (SCV-survey, 2018). Daarom zet S-Plus in op sensibilisering (project Stemzetters) en pleiten we bij steden en gemeenten om de bereikbaarheid en toegankelijkheid van de stembus zo optimaal mogelijk te organiseren. Ook lokale seniorenraden kunnen hun rol spelen en hun college adviseren om te zorgen voor:

makkelijk te bereiken locaties
aangepast vervoer
rustplaatsen in het stembureau
aangepast openbaar vervoer

Om de onzekerheden over digitale stemprocedures te verkleinen kunnen op voorhand laagdrempelige oefenmomenten worden georganiseerd.

Burgemeesters worden vanaf 2024 rechtstreeks verkozen. De verkozene met het hoogste aantal naamstemmen van de grootste lijst krijgt het initiatiefrecht. Die verkozene krijgt 14 dagen de tijd om een meerderheid te vormen. Als er een meerderheid wordt gevormd, dan wordt de verkozene met de meeste naamstemmen van de grootste coalitiefractie burgemeester.

Wie gaat stemmen?

Elke Belg die 18 jaar of ouder is en ingeschreven staat in het bevolkingsregister. Je mag niet geschorst of uitgesloten zijn van het kiesrecht, bijvoorbeeld door een veroordeling.

Niet-Belgische EU-burgers mogen stemmen en zich kandidaat stellen voor gemeente- en stadsdistrictsraadsverkiezingen. Niet-EU-burgers kunnen stemmen voor gemeente- en stadsdistrictsraadsverkiezingen als zij voldoen aan extra voorwaarden, maar ze kunnen zich geen kandidaat stellen.

Stemmen met de computer

Bij het stemmen in een digitaal stembureau steek je eerst je chipkaart, die je hebt ontvangen van de voorzitter, in de stemcomputer en volg je de instructies op het scherm om je stem uit te brengen. Nadat je gestemd hebt, drukt de stemcomputer een papieren stembiljet af met je stem in tekst en QR-code, die je vervolgens controleert, scant en in de stembus steekt.

Stemmen kan op drie manieren:

De lijststem blijft bestaan, maar zal geen invloed meer hebben op de aanwijzing van verkozenen. Ze tellen dus niet meer mee bij de aanwijzing van de verkozenen. De kandidaten zullen verkozen worden in volgorde van het aantal voorkeurstemmen dat ze hebben behaald. Vroeger werden lijststemmen overgedragen naar de kandidaten, in volgorde van hun rangorde op de kandidatenlijst. De kandidaten die bovenaan de lijst stonden, konden zo gebruik maken van de lijststemmen om verkozen te geraken. Die overdracht van lijststemmen wordt afgeschaft.
Je kunt stemmen op een of meerdere kandidaten, op voorwaarde dat ze tot dezelfde partij behoren.
Ten slotte kan je ook blanco
stemmen.

Stemhokjes

Traditioneel ligt de participatiegraad bij ouderen met zorgnoden die in een woonzorgcentrum wonen erg laag. Om die reden waren, in het verleden, bepaalde politici nogal gedreven om stemmen te ronselen in WZC via volmachten. De Vlaamse overheid heeft dit ronselen nu eindelijk aan banden gelegd via de zogenaamde ‘verklaringen op eer’. Een volmacht kan nu enkel nog om onderbouwde redenen gegeven worden.

Extra inspanningen om de participatiegraad van ouderen te verhogen zijn nodig

Met het afschaffen van de opkomstplicht komt er vermoedelijk ook een einde aan het aantal doktersbriefjes die bewoners van woonzorgcentra ontsloegen van hun burgerplicht. Maar hiermee zal de participatiegraad van deze ouderen niet automatisch de hoogte ingaan. Extra inspanningen zijn nodig, zoals het inrichten van stemlokalen in het woonzorgcentrum zelf en begeleiding om bewoners met fysieke moeilijkheden te ondersteunen in de wachtrij voor de stembus.

Weet ook dat er in principe maar 1 persoon in het stemhokje binnen mag. Enkel personen met een visuele beperking kunnen met toelating van de voorzitter van het stembureau een vertrouwenspersoon meenemen. Zoals gezegd is het belangrijk dat steden en gemeenten zich hiervan bewust zijn. Alle inwoners moeten vlot hun stem kunnen uitbrengen. Inter – Toegankelijk Vlaanderen maakte in samenwerking met het Agentschap Binnenlands
Bestuur twee brochures die steden en gemeenten op weg helpen:

Volmacht

Je kunt je stem ook uitbrengen door een volmacht te geven aan een andere kiezer. Deze persoon stemt dan in jouw naam. Daarvoor zijn een volmachtformulier en een bijhorend attest vereist. De volmachtkrijger moet die documenten op de verkiezingsdag meebrengen naar het stembureau. De volmachtkrijger mag slechts 1 volmacht aanvaarden. Om misbruik van volmachten te voorkomen, wordt een lijst opgesteld van de kiezers die een volmacht hebben uitgeoefend. Meer nog, het ronselen van volmachten is strafbaar.

Hoe?

Op de verkiezingsdag brengt de volmachtkrijger de volgende documenten mee naar het stembureau waar de volmachtgever moet stemmen:

het ingevulde en ondertekende volmachtformulier A95
de eigen identiteitskaart
de eigen uitnodigingsbrief
de uitnodigingsbrief van de volmachtgever (digitale uitnodigingsbrief telt niet)
het attest dat bewijst dat de volmachtgever niet zelf kan gaan stemmen.

Memorandum 2024
Lees ook ons memorandum voor de lokale verkiezingen, klik hier.

Dit is een artikel uit S-Plus Mag juli - augustus - september 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

Memorandum voor de lokale verkiezingen van 2024

Fier dat ik mag stemmen

Mobiliteit is een mensenrecht

Basisbereikbaarheid, een hindernissenparcours?

door Steven Vanden Broucke

04-06-2024

Naar aanleiding van onze busactie sprak S-Plus ook met Vooruit politica Annick Lambrecht over basisbereikbaarheid.

In 2001 had je het decreet basismobiliteit. Onder regering Bourgeois werd dat gewijzigd naar basisbereikbaarheid. Wat waren toen je eerste indrukken?
Annick: “Wel, ik heb van in het begin van het nieuw bussenplan onmiddellijk heel grote bezorgdheid geuit omdat het meteen duidelijk was dat het budget niet ging toenemen. Men wilde vernieuwen, maar zonder extra middelen. Dat leek voor mij dus eerder een besparingsoperatie. Ik ben voorstander van betaalbaar en beter openbaar vervoer voor iedereen. En vooral van bereikbaar openbaar vervoer. Hoe het nieuwe plan voor meer bereikbaarheid ging zorgen was meteen onduidelijk. Want met hetzelfde budget moest er een vraag gestuurde aanpak komen. Op zich geen probleem, want ook ik wil zo weinig mogelijk lege bussen laten rijden. Alleen is het resultaat vandaag dat vooral de kernlijnen goed zijn uitgebouwd. Voor wie buiten de kern woont is openbaar vervoer veel moeilijker geworden.”

Voor wie buiten de kern woont is openbaar vervoer veel moeilijker geworden

Om dit nieuwe concept van basisbereikbaarheid te realiseren ging er geluisterd worden naar de gebruiker. Is dit (voldoende) gebeurd?
Annick: “Men heeft wel inspraakrondes georganiseerd, en je hebt natuurlijk de vervoerregio’s. Waar in Brugge dan bijvoorbeeld de burgemeester in zit. Maar ik denk dat de man in de straat veel te weinig is gehoord.”

Zijn jeugd- seniorenraden voldoende betrokken?
Annick: “De raden zullen wel bevraagd zijn geweest. Daar twijfel ik niet aan. Alleen hoor ik toch heel wat klachten van de man of vrouw in de straat. Ik vraag me dus af of er toen wel voldoende is geluisterd naar die bekommernis. Nu, vandaag merk ik wel dat er her en der kleine aanpassingen van het bussenplan gebeuren. Maar alleen na heel veel protest. De praktijk toont spijtig genoeg aan dat heel veel mensen in de kou staan.”

Wat met de inspraak van steden en gemeenten?
Annick: “Dat gebeurt via de vervoerregio’s. Zelf zit ik daar niet in. Voor Brugge is dat de burgemeester, die verslag moet uitbrengen aan het college. De paniek sloeg maar toe na het zien van de gevolgen van wat er was goedgekeurd.”

Vandaag wordt dit plan uitgerold. Maar het loopt niet vlot. Volgens minister Peeters zijn dat kinderziektes. Klopt dat?
Annick: “Wel, als je meer dan 3000 haltes afschaft in heel Vlaanderen. 1400 in West-Vlaanderen. Dan kan je niet zeggen dat dat kinderziektes zijn. De vervoersarmoede is nog nooit zo groot geweest. Negen op de tien busgebruikers hebben geen alternatief. En, wat doet minister Peeters? 5000 euro premie geven aan wie zich een elektrische wagen kan veroorloven. Dat is lachen in het gezicht van de busgebruiker.”

Er wordt verwacht dat we meer gebruik moeten maken van verschillende modi om ons te verplaatsen. Zal het gevolg zijn dat we opnieuw meer de auto zullen nemen?
Annick: “Laat ik eerst iets zeggen over de Hoppinpunten. Het concept klinkt fantastisch. Je stapt uit de trein, je bus staat klaar om je verder op baan te helpen, waarna je nog eventueel de fiets of een step kan nemen. Of je boekt een flexbus. Maar opnieuw, er zijn niet genoeg middelen voorzien om dit te realiseren. De app die de gebruiker moet wegwijs maken om zijn vervoer te regelen is moeilijk werken voor sommigen en biedt geen garantie op tijdig vervoer. Openbaar vervoer is voor mij een basisbehoefte. Maar het beleid van minister Peeters lost dit spijtig genoeg niet in.”

Laat zeker je stem horen. Want als je niks zegt, zal er ook niks veranderen

Je zei al dat protest voeren helpt. S-Plus heeft ondertussen al enkele sociale acties gevoerd. Hoe sta je hier tegenover?
Annick: “Ik kan dit alleen maar toejuichen. In Brugge heeft de gemeenteraad het nieuwe bussenplan nooit goedgekeurd, wij namen akte. De goedkeuring gebeurde in de vervoerregio. Wij hebben dan ook direct om bijsturing gevraagd. Het wordt dus dringend tijd dat die vervoerregio’s terug samenkomen om bij te sturen en aanpassingen te doen. Want de klachten worden nu wel verzameld (op donderdag 29 februari tellen we al 1400 klachten in Brugge, en meer dan 7000 in Vlaanderen). Weet ook dat wie zich niet meer kan verplaatsen, thuis geïsoleerd raakt. Of zijn werk niet kan bereiken. Waardoor deelname aan vereniging of sociaal leven vermindert. Wat vereenzaming in de hand werkt. Als socialist kan ik en wil ik dat niet toelaten.”

Wat kan je onze S-Plusleden nog meegeven?
Annick: “Laat zeker je stem horen. Want als je niks zegt, zal er ook niks veranderen. Wie niet in de kern van een stad of gemeente woont is aan zijn lot overgelaten, en moet maar zijn plan trekken. Dat kan volgens mij niet. Blijf dus alles doorgeven via S-Plus of rechtstreeks aan beleidsmakers waar het openbaar vervoer slecht wordt geregeld. Op die manier hoop ik dat we de vervoersarmoede, die er nu is in Vlaanderen, kunnen tegenhouden. Want er is veel werk aan de winkel. Ik hoop dus ook op een volgende minister die wel oren heeft naar de mensen in de straat. Een minister die zelf ook geregeld de bus neemt zou ook al helpen misschien.”

Gertje Vanhaverbeke is S-Pluslid in Brugge

Gertje, hoe ervaar jij het nieuwe bussenplan?
Gertje: “Wel, voorheen hadden we een bushokje op 200 meter stappen van ons huis, nu is dat 800 meter stappen geworden naar een stopplaats. Verder worden er ten pas en ten onpas ritten geschrapt, soms zonder melding in de app. Zo wandelen wij de afstand naar de halte, om dan tot de vaststelling te komen dat er geen bus is en terug huiswaarts te moeten keren om de wagen te nemen of nogmaals 20 minuten te moeten wachten op de volgende bus. Hierdoor missen wij nu regelmatig andere aansluitingen met de bus of erger nog, afspraken. Een ander probleem zijn de onverlichte bushaltes. Als raad kreeg ik van een buschauffeur te horen een zaklamp of het lichtje van m’n gsm te gebruiken. Absurd toch?”

Ilse De Pauw, S-Plus medewerker in Brabant

Ilse, hoe ervaar jij de nieuwe regeling?
Ilse: “Als pendelaar heb ik zowel bus als trein nodig. Vroeger hadden we een sneldienst en gewone dienst naar Hasselt. Alles heet nu sneldienst. Ze hebben evenveel haltes en zijn beiden even lang onderweg. Vroeger nam ik blindelings de bus, nu moet ik extra goed kijken welke bus ’s morgens de beste aansluiting maakt met mijn trein. De terugweg verloopt naar mijn beleving wel vlotter, ik hoef minder lang te wachten op een busverbinding. De vroegere stopdienst bedient nu minder haltes aan de hoofdverbinding, maar maakt nu wel een ommetje via een andere gemeente om daar 2 haltes te bedienen. De te stoppen haltes blijken een maand na datum nog steeds onduidelijk. De bus stopt nog steeds bij haltes die volgens de app niet bediend worden. Mijn gezin en ik zijn nog goed mobiel, we kunnen per fiets of auto nog ergens komen. Ook maken wij vlot gebruik van alle digitale toepassingen. Dus wij wisten waar en hoe we vanaf 6 januari dienden te reizen. Voor anderstaligen en ouderen is dit echter na een maand nog steeds een ramp. Zij dienen vaak raad te vragen aan een hulpvaardige medereiziger. Want helaas is ook de chauffeur van dienst niet altijd een even betrouwbare bron.”

Dit is een artikel uit S-Plus Mag april - mei - juni 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

Mobiliteit is een mensenrecht

België en zijn bevoegdheden, niet evident

Opinie

Mobiliteit is een mensenrecht

door Steven Vanden Broucke

04-06-2024

Op zaterdag 6 januari 2024 voerde S-Plus in alle Vlaamse hoofdsteden actie aan de stations tegen het nieuwe vervoersplan van De Lijn. We deden dat samen met onder andere ABVV senioren, Grootouders voor het klimaat, en de trekker van de actie, Supporters Openbaar Vervoer.

De talrijke persaandacht betekent dat onze vragen bij het nieuwe plan terecht zijn. Ook de grote opkomst van leden, vrijwilligers en medewerkers getuigt hiervan, waarvoor onze
dank! Mobiliteit is een basisrecht, ook voor ouderen.

Voor anderstaligen en ouderen is de nieuwe regeling een ramp

Er zijn 15 vervoerregio’s opgericht die binnen hun gebied een omwenteling zullen organiseren inzake Openbaar Vervoer, waarbij de betrokken gemeentebesturen met elkaar moeten samenwerken.

S-Plus heeft hier enkele kritische bedenkingen:

Gebruikers van het openbaar vervoer worden hierin nauwelijks betrokken, er is onvoldoende efficiënte communicatie
Vrees voor vervoersarmoede van sommige groepen medeburgers
Minder toegankelijkheid voor mensen met een beperking
Sociale gevolgen / diverse en asociale tarieven
Geen switch naar een duurzame mobiliteit
Geen of onvoldoende aansluitingen bij het openbaar vervoernetwerk
Onvoldoende efficiëntie bij het ‘vervoer op maat’
Afbraak De Lijn sinds de afgelopen jaren
Zware impact op het woon-werkverkeer, vooral vanuit een niet-stedelijke omgeving
Onduidelijkheid rond de op te richten mobiliteitscentrale (o.a. rond informatie over boekingen bij het ‘vervoer op maat’); de regie komt in privéhanden

Oproep
Voor S-Plus stopt het hier niet. Graag horen we jouw verhaal, om dit dan over te maken aan de Vlaamse regering. Wat is het gevolg van het nieuwe vervoersplan voor jou? Werkt de Hoppin-app? Moet je nu verder stappen om een bus te nemen? Wat zijn jouw ervaringen met de flexbus?

Laat het ons weten via info@s-plusvzw.be of contacteer ons via S-Plus, Sint-Jansstraat 32, 1000 Brussel of 02 515 02 03

Dit is een artikel uit S-Plus Mag april - mei - juni 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

België en zijn bevoegdheden, niet evident

Opinie

Memorandum voor de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen van 2024

België en zijn bevoegdheden, niet evident

door Steven Vanden Broucke

03-06-2024

België heeft een ingewikkelde staatsstructuur. Je hebt het federale niveau, maar ook gemeenschappen en gewesten, provincies en gemeenten. Wie is bevoegd voor wat? Een overzicht.

Federaal

Kort gezegd omvatten de bevoegdheden van de federale overheid alles wat te maken heeft met het algemene belang. Het gaat om financiën, leger, justitie, sociale zekerheid, buitenlandse zaken, delen van volksgezondheid en van binnenlandse zaken. Pensioenen, de ziekte – en invaliditeitsverzekering maar ook overheidsbedrijven zoals de NMBS en bpost zijn dus federale aangelegenheden.

Gemeentelijk verkozenen beschikken over een ruime autonomie, onder toezicht van hogere overheden

De gemeenschappen

De federale staat bestaat uit 3 gemeenschappen, waarbij men uitgaat van taal. Je hebt de Vlaamse (Nederlandstalig), de Franse (Franstalig) en de Duitstalige gemeenschap. Omdat taal persoonsgebonden is, gaat het hier om bevoegdheden
die duidelijk met de gemeenschappen te maken hebben. Grote bevoegdheden van de gemeenschappen zijn cultuur (theater, bibliotheken, audiovisuele media …), onderwijs, gebruik van talen, persoonsgebonden aangelegenheden die aan de ene kant het gezondheidsbeleid (curatieve en preventieve geneeskunde) en aan de andere kant de hulp aan personen (jeugdbescherming, sociale bijstand, opvang van immigranten …) omvatten. Zij zijn eveneens bevoegd voor het wetenschappelijk onderzoek over hun bevoegdheden en de internationale betrekkingen die met hun bevoegdheden te maken hebben.

De Gewesten

In België zijn er 3 gewesten. Hun naam ontlenen ze aan de naam die hun grondgebied draagt. We onderscheiden het Vlaams Gewest, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het Waals Gewest.

Gewesten beschikken over bevoegdheden in domeinen die met hun regio of gebied in de ruime zin van het woord te maken hebben. Dat zijn economie, werkgelegenheid, landbouw, waterbeleid, huisvesting, openbare werken, energie, vervoer, leefmilieu, ruimtelijke ordening en stedenbouw, natuurbehoud, krediet, buitenlandse handel, toezicht over de provincies, de gemeenten en de intercommunales. Ook zijn zij bevoegd voor het wetenschappelijk onderzoek en de internationale betrekkingen in de voornoemde domeinen.

In Vlaanderen zijn de bevoegdheden van de gemeenschap en het gewest samengevoegd. Ze worden uitgeoefend door de Vlaamse regering en het Vlaams parlement.

De Provincies

Elke provincie heeft op haar grondgebied de verantwoordelijkheid voor alles wat van provinciaal belang is, dus alles wat in het belang van de provincie moet gebeuren en niet valt onder het algemeen belang van de federale staat, de gemeenschappen en de gewesten, of onder het gemeentelijk belang.

De provincies oefenen hun bevoegdheden autonoom uit, maar staan wel onder controle van de Deputatie (aan Vlaamse kant) en het Provinciecollege (aan Waalse kant). De provinciegouverneur heeft een aantal bevoegdheden inzake veiligheid en ordehandhaving. Ook coördineert hij hulpacties bij rampen.

De gemeenten

Het bestuursniveau dat het dichtst bij de burger staat is de gemeente. Bij het ontstaan van de Belgische staat in 1831 waren er 2739 gemeenten. Vandaag zijn er nog 581.

De gemeenten bestonden reeds vóór de Belgische staat en ze werden erkend door de grondwet van
1831. Hun organisatie is bepaald in de wet van 1836. In 1988 verscheen de nieuwe gemeentewet. Van bij het begin van hun oprichting was er sprake van 'gemeentelijke autonomie'. Dat betekent niet dat de gemeentelijke verkozenen alles mogen doen, maar wel dat ze over een ruime autonomie beschikken in het kader van de bevoegdheden die ze uitoefenen, onder toezicht van de hogere overheden. Ieder gewest oefent het toezicht uit op de gemeenten van zijn grondgebied. Het toezicht van de andere overheden, dat zijn de gemeenschappen en de federale staat, op de gemeenten is beperkt tot de terreinen waarvoor de gemeenschappen en de federale staat bevoegd zijn.

Wil je graag meer weten?
Dan kan je terecht op www.belgium.be/nl/over_belgie/overheid.

Bron: www.belgium.be
Dit is een artikel uit S-Plus Mag april - mei - juni 2024. Lees hier nog meer artikels.

Lees meer over

Opinie

Memorandum voor de lokale verkiezingen van 2024

Memorandum voor de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen van 2024

Abonneer op Steven Vanden Broucke