We kunnen niet meer zwijgen, neen, we mogen niet meer zwijgen.
Niemand die zichzelf een blogschrijver noemt, kan verder doen, zonder minstens één keer te schrijven over Gaza. Of liever, over wat zich daar afspeelt.
Kritiek hebben op wat daar gebeurt, is geen aanval op een bepaald volk of een bepaald geloof. Neen, kritiek hebben is aandacht vragen voor menselijkheid, voor mededogen.
Het gaat mij dus niet om de vraag wie er gelijk heeft in het conflict, of wie met wat is gestart.
Kritiek hebben is aandacht vragen voor menselijkheid, voor mededogen
Mij zul je dus niet horen spreken over het feit dat eind de jaren 40 van vorige eeuw, honderdduizenden mensen werden verdreven van hun woonplaats, en samengepakt in een smalle strook land.
Mij zul je niet horen spreken over het feit dat bijna alle landen van de wereld een staat erkenden, die door de belangrijkste machthebbers totaal genegeerd wordt.
Dus neen, mij zul je niet horen zeggen dat de strijd NIET begon op 7 oktober 2023.
Iedereen weet dat een twee staten oplossing niet betekent dat er tweederangsburgers mogen ontstaan.
Evenmin zal je mij horen zeggen dat de staat met het sterkste leger uit de streek niet het recht heeft zich te verdedigen. Maar evenmin zal ik zeggen dat datzelfde recht toekomt aan de zwakkere tegenstander in deze.
We zien hier een strijd van Davis tegen Goliath. Maar deze keer wint Goliath. Wat meer is, Goliath heeft al gewonnen, maar blijft maar doorgaan. Het lijkt erop dat er een andere agenda speelt.
We zien hier een strijd van Davis tegen Goliath. Maar deze keer wint Goliath
Ik geef dus kritiek op het gedrag van de regering van een land dat beter zou moeten weten.
Tegenwoordig heeft de waarheid blijkbaar veel kanten, en alternatieve feiten worden voor waar genomen. De waarheid is wat we alle dagen zien, de doden die we alle dagen tellen.
Dat zijn geen alternatieve feiten
Daar kunnen we niet langer over zwijgen
Wat moeten we doen? Hoor ik vaak vragen.
Je moet geen zware inspanningen leveren, geen zware acties op poten zetten. Wat geld storten voor de hulporganisaties kan al een verschil maken, en druk blijven uitoefenen. Ook op onze politici.