Tegenwoordig krijg je, als je wil opkomen voor meer gelijkheid en rechtvaardigheid, nogal snel het verwijt dat je ofwel een communist bent, ofwel jaloers op de mensen die het zo goed hebben. Communist zijn moet iets heel ergs zijn, zeker voor diegenen die nauwelijks weten wat de term betekent. Maar met één woord slaan ze alle discussie dood. Want, weet je wel, Rusland en daarna China enz. Zoals je natuurlijk het christendom kan veroordelen door te verwijzen naar de wreedheden bij de ontdekking van Amerika en later bij de missionering …
Sommige, toch vrij noodzakelijke zorgen, kosten voor veel mensen te veel
Dan de jaloersheid. Waarom zou iemand die vindt dat àlle mensen een behoorlijk leven verdienen, jaloers zijn op de superrijken? Is het jaloersheid als men vindt dat àlle burgers voldoende geld zouden moeten hebben om behoorlijk te wonen, zich aangepast te kleden, zichzelf en hun kinderen te voeden, naar de dokter en de tandarts te gaan als dat nodig is? Want ja, ondanks onze welvaart zijn veel van die zaken ook in ons land niet voor iedereen betaalbaar. Sommige, toch vrij noodzakelijke zorgen, kosten voor veel mensen te veel. Een hoorapparaat (toch niet echt een luxeproduct) kost na tussenkomst van de mutualiteit nog altijd een € 2000. En dan heb je nog geen hoogtechnologisch toestel. Zo zijn er nog veel voorbeelden.
Vraag is waarom een heel beperkte groep mensen zoveel geld moet bijeenhouden. Zoveel dat sommigen het zelfs niet eens zouden merken als er 1 miljoen vanaf gaat. Waarom is het zo’n taboe om op te komen voor een redelijke en zorgzame herverdeling? Een herverdeling die de democratie echt nieuw leven zou geven. Komaan, dames en heren politici, maak er werk van. Het is de beste manier om een veiliger samenleving te krijgen. En veiligheid is toch één van uw prioriteiten?