BUITENGEWOON HEERLIJKE ROMAN OVER EEN WEDUWE, EEN DIERENARTS EN EEN MANKE KIP
Na de dood van haar man Anteo (viel met zijn gezicht voorover in de voederbak, vanwege een beroerte) is het voor Nives moeilijk om te wennen aan de eenzaamheid en stilte van Poggio Corbello. Na de begrafenis zijn haar dochter, schoonzoon en kleinkinderen vertrokken naar Frankrijk. Haar taak bestaat voortaan nog slechts uit het verzorgen van de dieren op de boerderij. Het is echter Giacomina, een kip met een verminkte poot, die haar aandacht trekt en een voorname plaats zal nemen in haar leven. Als ze zich verplaatst neemt ze Giacomina met zich mee, ook naar het toilet. Als het baasje voor de televisie gaat zitten, ploft Giacomina neer in de leunstoel waar Anteo's afdruk nog in zit. Nives poetst de veren van haar vriendinnetje, ze gebruikt een natte lap die ze ook over haar snavel wrijft en haalt de strontjes van de dag weg. Aan de bijzondere geur die het huis begint te kenmerken raakt Nives gewend. Er zijn maar weinig kritieke momenten. Alleen wanneer ze tot haar verbazing vaststelt dat ze Anteo heeft vervangen door een mank kippetje. Het brengt haar van haar stuk dat met Giocomina bij zich ze haar echtgenoot helemaal niet mist. Nog geen traan heeft ze gelaten. Maar op een avond gebeurt er dit: opgekruld in de leunstoel kijkt Giacomina naar een Dash-reclame. Op het scherm is de deur te zien van een wasmachine die op volle toeren draait. Ze kijkt er als versteend naar. Zo treft Nives haar aan, met verstarde blik. Gioacomina lijkt een standbeeld. Na verschillende pogingen om de kip te redden, belt ze Loriano Bottai, haar jeugdvriend en de dronken dierenarts van het dorp. Hij helpt de boeren met hun dieren maar over kippen weet hij helemaal niets. Hij besluit Nives te aanhoren terwijl hij zijn glas ledigt en zijn vrouw Donatella luid snurkt.
Het brengt haar van haar stuk dat met Giocomina bij zich ze haar echtgenoot helemaal niet mist
Wat volgt is een lang telefoongesprek tussen de twee hoofdpersonages. Het zijn in vloeiende taal, snijdende, bijtende onthullingen die verbijsteren, choqueren en desoriënteren. Door het oprakelen van oude gebeurtenissen en wrok ontdekken ze de gevolgen van verloren liefdes, gemiste kansen, heimelijke relaties, niet genomen verantwoordelijkheden die moeilijk te verwerken zijn op oudere leeftijd. Heftig weerklinken vragen zoals: Welke kansen zijn er gemist? Hoe is het om te ontdekken dat je jarenlang in het duister hebt geloofd in jezelf?
Met Giacomina (oorspronkelijke titel: Nives, vertaald door Miriam Bunnik en Mara Schepers) levert de Italiaanse scenarioschrijver Sacha Naspini (°1976°), een buitengewoon heerlijke roman (156 pagina's), met meesterlijke dialogen, die vanaf het begin nieuwsgierigheid opwekt en je niet onverschillig zal laten. Een ware ontdekking!
Giacomina - ISBN978 94 6452 1825 - Uitgeverij : Cossee