Vetpotten

Het is weer gebeurd. Enkele voetbalvedetten die al een niet erg bescheiden inkomen hadden, zijn overgestapt van de ene geldmachine naar de andere. Groot nieuws in alle media. Er wordt over miljoenen gepraat alsof het gewone eurootjes waren. Zijn we dan toch verslaafd aan brood en spelen? Hadden de oude Romeinen gelijk?

Alles lijkt daar toch op te wijzen. In een tijd waarin een boel mensen veel en sommigen zo goed als alles verloren hebben, ofwel door vloedgolven die alles hebben weggespoeld of elders door enorme bosbranden die alles vernielen waar ze doorheen gaan, wordt in de voetbalwereld schaamteloos met enorme sommen gegoocheld. Want de mens moet geamuseerd worden.

Vanuit de filosofie dat je zoveel mogelijk moet grijpen wat je kan, zijn die miljoenentransfers wel logisch. Die spelers proberen in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk binnen te halen en wat de zot betaalt, willen zij wel probleemloos incasseren. De naïeve supporter die nog gelooft in clubliefde, moet door zulke (geld)transfers toch wakker worden? Het voetbal is een spel geworden waarin het geld de hoofdrol speelt. Dat is misschien al jaren zo, maar de voorbije tientallen jaren is het alleen erger geworden.

Dat is het spel van vraag en aanbod, de vrije markt, zeggen sommigen dan. Hierbij vergeten ze dan zeker dat dat allemaal mee mogelijk wordt gemaakt door overheden en bewindslieden die maar al te graag via de sport hun populariteit afkopen. De jaarlijkse subsidiëring van bepaalde sporten en evenementen komt niet uit een oneindige geldkraan, maar uit de bron die ook zoveel sociale noden moet lenigen. Zeg nu zelf: waar zou er volgens u voorrang aan moeten worden verleend?