Kunst- en plakwerk

De aandacht voor de kunst is in ons landje al een hele tijd eerder beperkt, tenzij men aan de vaardigheden van een Kevin De Bruyne denkt. De échte kunst krijgt de jongste tijd evenwel weer wat meer aandacht. De Antwerpse stadsdichters hebben van zich laten spreken, niet door schitterende poëzie naar buiten te brengen, maar door hun besluit ermee op te houden. Zelden werd er over de poëzie meer gebabbeld en geschreven. Maar ook de beeldende kunst die we doorgaans in een museum moeten gaan zoeken, komt de laatste tijd uitgebreid in het nieuws.

Zoals bij zoveel zaken in onze mediakakelmaatschappij gaat het erom dat de actie besproken wordt

Bepaalde zogenaamde klimaatactivisten hebben immers een nieuw pressiemiddel uitgevonden. Je giet wat kleurige vloeistof als pseudoverf of echte soep over een wereldbekend doek of nog sterker: je blijft eraan plakken. In een tijd waarin alles zo vluchtig is, lijkt die laatste keuze mij nog het sterkst. Zowel de vastgeplakte activist als diegenen die hem of haar filmen en diegenen die voor het lospeuteren verantwoordelijk zijn, zullen nog nooit zo lang naar een schilderij hebben gekeken. Of het ook voor een zinvolle ervaring van schoonheid zorgt, is een andere vraag. Zoals bij zoveel zaken in onze mediakakelmaatschappij gaat het erom dat de actie besproken wordt, niet dat ze echt betekenis krijgt. We kunnen ons dus terecht vragen stellen over de zin of onzin van dergelijke acties.

Eén zaak lijkt mij duidelijk: als mensen tot dergelijke daden moeten overgaan om een bepaalde mening of overtuiging over te brengen naar een groot publiek, dan is dat toch een aanwijzing dat onze zogenaamde communicatiemaatschappij niet zo best werkt. Als alleen nog zulke ingrepen voldoende aandacht krijgen – en dat betekent dat het altijd verder nog feller moet gaan -, dan schieten de media mijns inziens toch tekort. Hopelijk waait deze rage ook snel over, vooraleer er ergens echt schade wordt toegebracht.

Maar we moeten evenzeer hopen dat de klimaatboodschap wél de nodige aandacht krijgt. Als er iéts moet blijven plakken, ja, dan dàt!