Hernoazen, het goud van de Noordzee

Hernoazen. Wellicht weten jullie niet wat ik ermee bedoel. Maar ik heb het over het goud van de Noordzee, de onovertroffen garnalen.

Zoals overal is het dialect in de steden wat platter dan elders in het land. Ook Oostende vormt hierop geen uitzondering. Zo zal je op de meeste plaatsen nog een ’L’ in de benaming van garnalen vinden, als een stille verwijzing naar de beschaafde naam. Niets daarvan in de hoofdstad van de garnaal.
Dat in West Vlaanderen een ‘G’ een ‘H’ wordt, is algemeen gekend. Hernoazen dus.

Ik vermeld dat graag, omdat ikzelf van Oostende afkomstig ben, en hoewel onze familie al jarenlang in het Gentse woont, spreken we thuis nog altijd plat Oostends. 

Sinds kort zijn garnaalkroketten cultureel erfgoed geworden, en iedereen weet dat de Oostendse de beste zijn. Arno heeft dat al lang geleden bewezen. Hernoazekroketjes als het ware.

In Oostende wordt beweert dat men het verschil in garnalen kan proeven, en dat de Oostendse garnalen de beste zijn. Dat komt omdat de Zeebrugse (en ook de Nederlandse die hier verkrijgbaar zijn) gevangen worden ter hoogte van de Westerschelde. Daar hebben de beestjes voedsel genoeg, en eten ze niet gevarieerd genoeg. Dat komt hun smaak niet ten goede. Niet zo in Oostende; hier moeten de garnalen zoeken naar hun eten, en dat proef je. Althans dat beweren ze in Oostende.

Ik weet niet of dat klopt, maar het is een leuk verhaal.

Hoewel mijn echtgenote en ik zelf beiden aan het lijnen zijn, vonden we het dus tijd om ons cultureel in orde te stellen, en een kleine steekproef te maken: waar maken ze de beste artisanale garnaalkroketten in Oostende?

Ja, dat viel wat tegen: blijkbaar hebben de West-Vlaamse ondernemers goed begrepen dat surfen op de tijdsgeest de beste optie is, want bijna elk restaurant, elke brasserie, ja zelfs een enkel cafeetje, pakte uit met handgemaakte garnaalkroketten.

We zullen dus even bezig zijn. Maar met een product als hernoaze kroketten is dat geen echte straf.

In ieder geval besloot ik een kilootje garnalen mee naar huis te nemen, om ze zelf te maken.

Een lastig karweitje dat pellen, maar met een moeder die van een Oostendse vissersfamilie komt, is een kilootje pellen een fluitje van een cent. Tenminste voor haar. Zij eet geen garnaalkroketten, want volgens haar is een warme bereiding van garnalen een echte zonde. Garnalen eet je puur, nadat ze gekookt werden op zee. Maar wij doen mee met de rest van het land; tenslotte wonen we al lang niet meer aan de kust. Dus, warm op die kroketten met de garnalen er in.

En het moet gezegd, tot nu toe zijn mijn kroketten de beste die we al proefden.

Maar, ja, die zijn zeker met Oostendse garnalen gemaakt van een Oostendse kustvisser.

En iedereen weet dat die de beste garnalen vangen van de hele wereld.