Fietsongeluk

Het was koud, bar koud die decemberdag eind vorig jaar, toen ik opstond. Bij het openen van de luiken merkte ik een fietser op. Hij stond daar wat te staan op onze oprit.

Fietsers staan nooit stil aan onze oprit. Fietsers vliegen doorgaans voorbij, alsof niets hen kan deren, en er geen verkeer uit de zijstraat kan komen.

En pas daar, in de warmte van onze woonkamer, ontdooide ook de andere fietser

Niet deze fietser dus. Hij stond stil in de kou.
Omdat ik vermoedde dat er iets aan de hand was, stapte ik op hem af.
Toen pas merkte ik de andere fietser op die in het gras, naast het fietspad zat. Ze had duidelijk pijn. 

Er werd niet veel gezegd tussen de twee, dus ik sprak haar aan, met de vraag wat er gebeurd was.
Bleek dat ze op elkaar gereden waren.
Een wagen stopte, en een man bood zijn hulp aan.

Het was te koud om op straat de discuteren, dus bood ik aan om in huis te wachten op datgene waarop ze beiden blijkbaar aan het wachten waren. In huis is het wat warmer zie je.

Na wat aandringen, besloten ze het er toch op te wagen.

Dankzij de hulp van de man die met de wagen was gestopt, konden we de vrouwelijke fietser binnenbrengen. Ze kermde van de pijn in haar voet, dus legden we haar in de zetel. Een kussen onder haar hoofd, een deken over haar.

En pas daar, in de warmte van onze woonkamer, ontdooide ook de andere fietser.

Ze reden allemaal in dezelfde richting, en hij had gepoogd haar in te halen. Was te kort ingevoegd, omdat er fietsers uit de andere richting kwamen, en ze waren beiden gevallen. 
Hij had pijn aan zijn elleboog. Een ambulance was niet nodig, ze hadden beiden hun wederhelften gebeld.

De man die met de wagen was gestopt was een verpleger. Hij was nogal bezorgd over de vrouw, omdat die toch duidelijk pijn had. Maar je mag niemand verplichten naar het ziekenhuis te gaan.

Ook mijn echtgenote heeft haar actieve loopbaan als verpleegster doorgebracht, maar toen ze dat vertelde, bleek dat ook beide fietsers verpleegkundigen waren. 
Hier lag een half ziekenhuis in onze living.

Omdat ik wat ervaring heb met verzekeringen, besloot ik toch de gegevens van iedereen te noteren.  Je weet maar nooit.

Toen de echtgenote van de mannelijke fietser aankwam, wilde hij dadelijk vertrekken. Fietsen kon niet meer, dus besloot hij zijn fiets bij ons te stallen. Ik gaf hem ons nummer mee, want de gegevens van de andere fietser vond hij niet nodig. Onterecht bleek later.

Later hoorden we dat de vrouw haar enkel gebroken had, en de man zijn elleboog

De vrouw was wat bang voor de reactie van haar echtgenoot, want die had haar aangeraden met de wagen te rijden, omdat het zo koud en glad was. Misschien omdat wij erbij waren, viel zijn reactie reuze mee. Ze was intussen opgewarmd en kon in hun wagen plaatsnemen.

Kort nadien kregen we een telefoon van de andere fietser met de vraag naar de gegevens van de tegenpartij. Toch nodig voor de verzekering van het werk. Gelukkig had ik alles goed genoteerd.

Later hoorden we dat de vrouw haar enkel gebroken had, en de man zijn elleboog. 

Die dag kwam hij zijn fiets halen, en werden we overladen met bedankjes. Van de vrouw kregen we een geschenk. Alleen maar omdat we onze plicht deden.

Zo zie je maar dat ook fietsen risico's inhoudt. Altijd opletten in het verkeer.