De ziekte met een K

Gisteren kwam ik een ex-collega tegen. Iedereen heeft wel zo'n paar collega's, waar je het goed mee stelde, maar die je na de pensionering nooit meer zag. Zo'n collega dus.

We hadden een korte periode intens samengewerkt, en ook een paar feesten samen doorgebracht. Ik was ook op zijn pensioenfeest. Hij was al langer gestopt met werken dan ikzelf. Bij ex-collega's gaat het al snel over de werkgever, en telkens valt het mij op dat, met de jaren, ook een zekere mildheid optreedt. De meeste mensen herinneren zich vooral de leuke dingen.

De meeste mensen herinneren zich vooral de leuke dingen

Hij zag er goed uit, en dat zei ik hem ook. Toen vertelde hij mij dat hij nochtans wat ziek was geweest. Hij omschreef het cryptisch als 'de ziekte die zoveel van ons treft'. Ik dacht: hij heeft corona gehad, maar hij vervolgde met 'de ziekte die begint met een K'. Hij was zo in de ban van de ziekte dat hij de naam niet wilde uitspreken. De naam vermelden was al genoeg om de demon te wekken blijkbaar.

Een tumor ter grootte van een vuist was verwijderd, en de duivel was uitgezaaid. Bestralingen volgden, maar het was de chemo die uiteindelijk het beest leek te bedwingen. Alles is goed nu, onder controle beweerde hij.

Hij had dus wat tijd in ziekenhuizen doorgebracht, en kennis kunnen maken met de kostprijs van de strijd tegen zo'n belangrijke vijand. Gelukkig heb ik nog de hospitalisatieverzekering van de werkgever behouden, stelde hij.

Niet iedereen kan de premie van een hospitalisatieverzekering betalen

Ik dacht bij mezelf dat die stelling niet zo evident is. Niet iedereen kan de premie van een hospitalisatieverzekering betalen. Voor velen is zelfs de premie van de mutualiteit niet haalbaar. En de vraag kan gesteld worden, of het een goede evolutie is om dergelijke zaken in handen van privé maatschappijen te stoppen. Niet voor niets is ook onze mutualiteit noodgedwongen meegegaan in dit verhaal. In dezelfde mate geldt dit ook voor de extra legale pensioentoezeggingen. 

Blijkbaar wil een groep mensen wel betalen voor een premie die een extra pensioen of extra betalingen bij hospitalisatie belooft, maar is diezelfde groep veel minder geneigd bij te dragen voor de sociale zekerheid.

Verzekeraars zijn er handig in geslaagd om iedereen wijs te maken dat ze dergelijke zaken veel beter kunnen regelen dan de sociale zekerheid. Zeker in de derde pijler van de pensioenen zorgt dat voor een verstoring: niet alleen gaat veel geld verloren voor de sociale zekerheid, maar die gelden moeten ook nog eens worden belegd. Niet voor niets behoren de pensioenfondsen tot de grootste beleggers op de markt. 

Intussen wordt de financiering van de sociale zekerheid verder uitgehold, en moet de staat meer en meer bijspringen. Het staat in de sterren geschreven dat vroeg of laat, een of andere partij, die financiering op tafel zal werpen. 

Dus ja, ook de maatschappij heeft al een ziekte in zich, een soort ziekte met een K, die de sociale zekerheid dreigt aan te tasten. 

Hoog tijd om een genezingskuur aan te vatten.  
De generaties na ons hebben er recht op.