Bespaar ons dat!

De geschiedenis, niet alleen van Vlaanderen, herhaalt zich. Daar hoeft geen rekeningetje bij. De gewone man zal het betalen. Ging de aandacht in de voorbije periode vooral naar de stijgende prijzen voor gas en elektriciteit, dan verdween de toename voor andere uitgaven uit het zicht. Maar iedereen die met z’n karretje de supermarkt buiten rijdt, kan vaststellen dat hij ofwel een pak meer betaalt ofwel een hoop minder kan meenemen. Dat de consument op vlucht voor die prijzen dan de buurtwinkel nog meer links laat liggen, is een droevig neveneffect.

Heel wat producten uit de sector voeding zijn in enkele maanden tijd aanzienlijk duurder geworden

We moeten eerlijk durven toegeven dat dat niet voor alles even erg is. Een heleboel dingen waar we de voorbije tientallen jaren ons geld aan uitgaven, kunnen we zonder enige pijn missen. Wie daaraan twijfelt, moet maar eens in z’n kast of kelder kijken en daar de o zo zelden gebruikte machientjes en keukenhulpmiddelen zoeken. Die producten die zo gemakkelijk in het gebruik zijn, zoveel tijd besparen, enz. Tot op het moment dat ze afgewassen moeten worden. De gespaarde tijd wordt snel weer opgebruikt. Zo zijn er tal van voorbeelden van spullen die we in en om het huis helemaal niet nodig hadden, maar toch aankochten.

Anders is het vandaag de dag met een boel dingen die wél essentieel zijn. Heel wat producten uit de sector voeding zijn in enkele maanden tijd aanzienlijk duurder geworden. Kijk maar naar wat uw brood tegenwoordig kost, hoezeer een koffiekoek een luxeproduct aan het worden is, waarom u beter de boter laat staan voor een vervangproduct (en niet om gezondheidsredenen). Voor zoveel mensen is het duurder worden van die dagelijkse behoeften heel moeilijk te dragen. Het groeiend aantal bezoekers bij de voedselbanken spreekt boekdelen. Maar ook wie ‘toekomt’, voelt hoe snel de centen rollen. Misschien is het de hoogste tijd dat we als samenleving eens goed nadenken over hoe onze economie werkt en hoe ze zou moeten werken, over hoe een kleine groep niet weet waar met het geld naartoe, terwijl anderen zich van alles moeten ontzeggen. Zo’n maatschappij, ja, bespaar ons dat!