To be a rock and not to roll

Onze kleindochter heeft een playlist.

Ze is bijna 11, en iedereen weet dat je voor die leeftijd een playlist moet hebben. Je kan tegenwoordig niet meer zonder, en Spotify helpt je als je zelf niet goed weet wat je graag hoort. Gemakkelijk als je een smartphone hebt.

Ik heb geen smartphone, en ooit leg ik je nog wel eens uit waarom, dus ik heb geen playlist. Ik ben dan ook een muzikale analfabeet: behalve een handvol klassiekers, is mijn interesse blijven stilstaan bij de jaren 70. Van vorige eeuw. Nadien had ik andere katten te geselen.

Niet voor niets zong Neil Young: rock and roll will never die

Maar ze probeerde mij: ken je dit nummer? Of toch zeker dit? 
Allen ballades, trage nummers gezongen door meisjes die niet veel ouder leken dan zij. Op een smartphone kan je immers ook de beelden van het nummer zien. 

Ik kende maar 1 nummer: 'I'm a believer', nogal logisch, want dat is een nummer uit de late jaren 60. Waarom staat dat op jouw playlist, vroeg ik haar. Ze had het gehoord in The Voice van Vlaanderen op TV. En ze had het leuk gevonden. Daarom was het op haar lijstje beland.

Ik dacht over de liedjes die ik leuk vond op haar leeftijd. Meer dan 50 jaar later vind ik veel songs nog best modern klinken. Blijkbaar heeft de tijd veel bagger uit mijn geheugen gewist, want die was er zeker ook wel.

Ik probeerde een paar songs bij haar: 

Rory Gallagher was niet haar ding: te veel gitaar (!) en AC/DC was te luid.
Ze hield meer van zachte liedjes vertelde ze,
triestig mochten ze zijn, want daardoor voelde ze zichzelf beter. 
Maar Leonard Cohen was dan weer té. 
Veel donkerder dan 'You want it darker' wordt het wellicht niet. 
Misschien is ze toch nog te jong voor dit soort muziek.

Enkel Led Zeppelin kon haar bekoren; was wel iets luid, maar bevat een beetje van alles. 
'Stairway to heaven' kende ze van haar papa.

Dus toch dacht ik, de allereerste groep waar ik echt fan van was overleefd nu al 3 generaties. Maar ja, die zingen dan ook 'to be a rock, and not to roll'. Het eeuwige dilemma van een rock generatie.   

Niet voor niets zong Neil Young: rock and roll will never die.

Maar ook die kende ze niet. 

Ik ben er zeker van dat dat nog komt.