Aangeschoten wild

Er zijn wellicht weinig beroepscategorieën die meer kritiek, gelach en verwensingen naar hun kop krijgen dan de voetbalscheidsrechters. Het aantal deskundigen naast de lijn is immers niet te schatten. Geen van die schreeuwers heeft echter de ambitie om zélf tussen de spelers te gaan staan. Je zou dus wel medelijden krijgen met de fluiteniers, ware er niet een andere categorie die het nog harder te verduren krijgt in de publieke opinie.

We beleven een tijd waarin het vertrouwen in de politiek bijzonder klein is geworden

‘Wie zou dat dan wel kunnen zijn?’, vraagt u zich af. ‘Wie wordt zo bekritiseerd en zelfs gehaat?’ Dat kunnen alleen de ‘politiekers’ zijn. Alleen al dat woord getuigt van minachting en afkeer. Wijlen mijn vader zei een kleine halve eeuw geleden al dat hij niet begreep dat er nog voldoende zotten waren om de lijsten te vullen. De meningen zijn intussen niet verzacht, integendeel. We beleven een tijd waarin het vertrouwen in de politiek bijzonder klein is geworden. Ofwel krijgt de politicus het verwijt dat hij niets of veel te weinig presteert, ofwel wordt hij uitgescholden en zelfs bedreigd als hij effectief dingen wil veranderen. Altijd is er wel een belangengroep die zich verzet tegen de politieke voorstellen. Geen wonder dat er dan vaak alleen middelmatige maatregelen getroffen worden. Een beetje toegeven naar links, een beetje buigen naar rechts.

Nochtans zijn er heel wat politiekers, zowel op lokaal als op bovenlokaal vlak, die écht hun best doen om ‘een steen te verleggen in een rivier op aarde’. Het geloof in de grote revolutie waarna alles anders en beter wordt, is immers voorgoed begraven. De enige weg is dan ook stap voor stap te werken, geleidelijk de koers van de samenleving ombuigen in een betere richting. Voor sommigen gaat dat dan weer te traag, maar deze aanpak zorgt wellicht voor de minste schade. Als niemand echt weet welke keuze op lange termijn de beste zal zijn, dan moet men kiezen voor wat terughoudendheid. Wie ondanks alles gelooft dat alle politiekers onbekwame zakkenvullers zijn, kan daar iets aan veranderen. Door zelf de nek uit te steken en zich verkiesbaar te stellen. Luister maar, de jacht gaat stilaan open.